lusttforlife
New member
Chargers geçen Pazar Denver'da ısınırken Jim Harbaugh kalbinin hızla çarptığını hissetti. 1999'da bir oyuncu ve 13 yıl sonra NFL baş antrenörü olarak bunu deneyimlemiş olduğundan bu duyguyu biliyordu.
Önceki iki olay, kalbinde tıbbi prosedürlere yol açmıştı. Cumartesi gecesi Broncos maçından önce yüzeye çıkmaya başlayan üçüncü maçında, Chargers antrenörü mavi tıbbi çadıra daldı ve sonunda kalbini kontrol etmek için EKG ve sıvılarını yenilemek için serum almak üzere ziyaretçilerin soyunma odasına gitti.
60 yaşındaki güçlü Harbaugh, oyundaki herhangi bir baş antrenör kadar formda ve atriyal çarpıntı olarak teşhis edilen kalp sorunlarının, tartışmasız şekilde oyunun stresiyle ilişkilendirilmesi mümkün değil.
Teknik direktör, maçtan üç gün sonra doktorlarından müjdeli haberi aldı.
Harbaugh gazetecilere gülümseyerek ve kürsüye doğru eğilerek, “Bir sporcunun kalbi, kardiyologumun doğrudan alıntısıydı” dedi.
“Yani bu beni iyi hissettirdi. Stres testinin de gerçekten iyi olduğunu söyledi. Sanırım inanılmaz kelimesini kullandı. … Dayanıklılığımın inanılmaz olduğunu ve stres arttıkça güçlendiğini söyledi. Ritimimize geri döndük.”
Bununla birlikte, bu işi yapan pek çok insan için, onun soyunma odasına solgun ve sıkıntılı bir şekilde yürürken, etrafı sağlık personeliyle çevriliyken görüntüsü tüyler ürpertici bir şekilde bağ kurulabilirdi.
2007'de kenarda gösterilen Ravens koçu Brian Billick, NFL koçu olmanın sağlıksız stresini yaşadı.
(Keith Srakocic / Associated Press)
1999'dan 2007'ye kadar Baltimore Ravens'in koçluğunu yapan Brian Billick, “Bu iş sizi öldürebilir” dedi. “Bu konuda ciddiyim. bende [atrial fibrillation]ve yaptı ve bu sizin çok bilinçli olmanız gereken bir şey.
“Stres, kalp sorununuz olsun veya olmasın, başa çıkmayı öğrenmeniz gereken bir şeydir. Herkesin işinde stres vardır, bunu anlıyorum ama o işteki stres gerçekten 7/24.”
NFL koçları için pek fazla insan gözyaşı dökmeyecek. Bu 32 pozisyondan birini isteyen sonsuz sayıda insan var ve bu iş yılda milyonlarca dolar kazandırıyor. Stres ve onunla başa çıkma yeteneği bölgeyle birlikte gelir. Ancak bu baskıyla başa çıkmak önemli bir zorluktur.
San Francisco 49ers ve Detroit Lions'ın eski baş antrenörü Steve Mariucci, “Evet, bu bir spor ve siz acil servis doktoru ya da hava trafik kontrolörü değilsiniz, ancak bu farklı türde bir baskı” dedi. “Ama bu gerçek, halka açık, dışarıda bir yerde ve aileniz de bunu yaşıyor.”
Mariucci, 2005 sezonunun bitimine beş maç kala Lions'ın teknik direktörlüğünden kovuldu. Şükran Günü'nün hemen ardından kendisine kapı gösterildi ve üç hafta boyunca evinin dışına adım atmadı. Sonunda Noel yaklaşırken o kadar huzursuzdu ki evden çıkmak zorunda kaldı.
Tek başına bir Costco'ya gitti, koridorlarda amaçsızca yürüdü ve yiyecek örneklerini tattı. Gerçek dünyayla yeniden etkileşime geçme yolunda küçük bir adımdı bu.
Lions antrenörü Steve Mariucci, 2005'teki bir maç sırasında hakeme bağırıyor.
(Doug Benc / Getty Images)
“Gözbebeklerinin üzerimde olduğunu hissedebiliyordum, 'İşte orada. Kaybeden var'” diye hatırladı Mariucci. “Kürdanların üzerindeki o küçük sosisleri yiyordum, yürüyordum, yürüyordum. Dışarıda yürümek çok soğuktu. 'Buradan bir şeyler almalıyım' diye düşündüm. Bu yüzden beyaz eşofman çorapları aldım.
“Bir şey satın almam gerekiyordu, yoksa bir şey çalmaya çalışıyormuşum gibi görünürdüm. Bir şekilde kendi ayaklarının üzerinde nasıl duracağını bulman lazım.”
Ancak Mariucci bu zor zamanlarda başka bir şeyi, olumlu bir şeyi fark etti. Bir şekilde sağlığına kavuşuyordu.
“Herhangi bir meslekten herkesin her yıl fizik muayeneye gitmesinin iyi bir fikir olduğunu düşünüyorum” dedi. “Ortalık sakinleştikten sonra gittim ve muayene oldum ve her şeyim çok daha iyi çıktı. Tansiyon, kolesterol, adını siz koyun. Aklınıza gelebilecek tüm testler daha iyiydi. Koçluktan uzak olmak adeta bir iyileşme süreci gibiydi.”
Unutmayın, bunlar oyunu seven ve profesyonel hayatlarını buna adamış insanlardır. Koçluk basamaklarını tırmanmak onlara şöhret ve servet kazandırdı. Ancak kayda değer bir ödünleşme var ve bu sıklıkla sağlığın bozulması şeklinde ortaya çıkıyor.
Buccaneers antrenörü Bruce Arians, 2021'de radyo ünitesini kalbinin üzerine takıyordu.
(Mark LoMoglio / Associated Press)
Bruce Arians, yardımcı antrenör ve koordinatör olarak oyunun olağanüstü hücum zekalarından biri olarak geniş çapta tanındı, daha sonra Tampa Bay ile Super Bowl'u kazanmadan önce hem Indianapolis hem de Arizona'da yılın NFL koçu oldu.
Başından beri sıklıkla stresle bağlantılı olan sağlık sorunlarıyla mücadele etti. Bir keresinde, Kardinaller'le yaşadığı bir yenilginin ardından, hakemlik konusunda o kadar üzgündü ki, sabahın üçünde kalp krizi geçirdiğine ikna olarak yatağında dik oturdu.
“Birdenbire sol kolumda her zaman duyduğunuz o ağrılar başladı” dedi. “Eşimi uyandırdım ve 'Hadi hastaneye gidelim' dedim. Ben bir kalp krizi düşünüyorum.' Kateter olayını yaptılar ve 'Hayır, sen iyisin' dediler. Sadece stresti. Stres vücudunuza çılgınca şeyler yapar.
Bazen bu çok kamuya açık bir şekilde ortaya çıkar. Houston Texans'ın o zamanki teknik direktörü Gary Kubiak, 2013'te Indianapolis Colts'a karşı oynanan maçın devre arasının hemen ardından sahada yere yığıldı.
Tarlada yürürken dizlerinin üzerine çöktü ve sanki nefes almakta zorlanıyormuş gibi görünüyordu. Kısa sürede sağlık görevlileri tarafından etrafı sarıldı ve ambulansla hastaneye kaldırıldı.
Houston Texans'ın başantrenörü Gary Kubiak, 2013 yılında sahada fenalaşınca ayağa kalktı.
(David J. Phillip / Associated Press)
Doktorlar, Kubiak'ın muhtemelen dehidrasyonla bağlantılı olarak geçici bir iskemik atak veya mini felç geçirdiğini belirledi. Koç dönmeden önce birkaç hafta izin aldı.
Üç yıl sonra Denver'da antrenörlük yaparken Kubiak, Atlanta'ya yenilmesinin ardından hastaneye kaldırıldı. Kendisine aşırı yorgunluğa ve vücut güçsüzlüğüne yol açan karmaşık bir migren teşhisi konuldu.
Kubiak, “Benim iki durumum da neredeyse aynıydı” dedi. “Houston'da biraz daha korkutucu olan bir maç yaşadım ve Denver'da da maçın üstesinden gelmeyi başardım. … Her iki durumda da genç bir oyun kurucuyla başlıyordum. Muhtemelen onu oynamaya hazır hale getirmek ve takımımıza gelecek hafta kazanma şansı vermek için elimden gelen her şeyi yapacağım. Ve kendimi toprağın içine attım.”
Bir NFL baş antrenörü yalnızca kendisinden sorumlu değildir. Öyle olsaydı iş çok daha kolay olurdu. Ancak ailesi olan iki düzine yardımcı antrenörün işinden kendini sorumlu hissediyor. Aynı zamanda kendi ailesi ve tabii ki kadrosundaki oyuncular için de endişeleniyor.
Bir baş antrenör olmak, gerçek koçluktan çok, bir dolabı dönen tabaklarla dolu tutmakla ilgilidir.
Tampa Bay ve Indianapolis'in Hall of Fame koçu Tony Dungy, “Benim için mesele koçluğun baskısıyla ilgili değildi” dedi. “Fakat ilgilenmeniz gereken o kadar çok şey ve insan var ki, her zaman kendinize bakamadığınız duygusu vardı.
“Benim için olan da buydu. Zaman kısıtlamanız var, bir kadronuz var, oyuncularınız ve oyun planlarınız var. Sonra aileniz, çocuklarınız, karınız ve bunların hepsi var ve elinizden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorsunuz. Ve sonra konu, 'Eh, kendime bakmam lazım' ya da 'Kendimi pek iyi hissetmiyorum' ya da 'Bir doktora görünmem lazım' geldiğinde, yapamazsınız. Çok geçmeden kendin için endişelenmeyi bırakırsın ve kendini akışına bırakırsın.”
St. Louis Rams'ın eski koçu Mike Martz için uykusuzluk büyük bir sorun haline geldi. Sabah 5'te ofise geliyor ve genellikle akşam 22'ye kadar evden çıkmıyordu. Uyku yoksunluğu, kalbin iç zarında nadir görülen ve hayatı tehdit eden bir enfeksiyon olan endokardite yol açıyordu. Bu onu sadece karısının ziyaret etmesine izin verilen hastaneye götürdü.
Martz, “Böyle hasta olduğunda her şey berbat olur” dedi. “Takımı bırakmayacağım. Gitmesine izin vermezdim. Takımı ve organizasyonu hayal kırıklığına uğrattığımdan sorumlu olduğumu hissettim. İki ay evde kalmak zorunda kaldım ve çıldırmak üzereydim. … Yılın sonunda başka bir yöne gitmek istediler.”
Denver'da dokuz sezon boyunca oyun kurucu John Elway'e destek veren Kubiak, antrenör olmanın kendisine rehberlik eden antrenörlere karşı daha fazla takdir duymasını sağladığını söyledi.
“Bu değişikliği yaptığında dostum, oynamaktan antrenörlüğe geçmek çok uzun sürmüyor” dedi. “O ateşe adım attığınızda ve ailenizle akşam yemeği yemek için eve gittiğinizde o adamların sizi başarılı kılmak için orada ne yaptığını anlamaya başlamanız muhtemelen bir yılınızı, belki de altı ayınızı alır. normal insanların yaptığı şeyler… gerçek takdiri çok çok hızlı bir şekilde alırsınız.”
Önceki iki olay, kalbinde tıbbi prosedürlere yol açmıştı. Cumartesi gecesi Broncos maçından önce yüzeye çıkmaya başlayan üçüncü maçında, Chargers antrenörü mavi tıbbi çadıra daldı ve sonunda kalbini kontrol etmek için EKG ve sıvılarını yenilemek için serum almak üzere ziyaretçilerin soyunma odasına gitti.
60 yaşındaki güçlü Harbaugh, oyundaki herhangi bir baş antrenör kadar formda ve atriyal çarpıntı olarak teşhis edilen kalp sorunlarının, tartışmasız şekilde oyunun stresiyle ilişkilendirilmesi mümkün değil.
Teknik direktör, maçtan üç gün sonra doktorlarından müjdeli haberi aldı.
Harbaugh gazetecilere gülümseyerek ve kürsüye doğru eğilerek, “Bir sporcunun kalbi, kardiyologumun doğrudan alıntısıydı” dedi.
“Yani bu beni iyi hissettirdi. Stres testinin de gerçekten iyi olduğunu söyledi. Sanırım inanılmaz kelimesini kullandı. … Dayanıklılığımın inanılmaz olduğunu ve stres arttıkça güçlendiğini söyledi. Ritimimize geri döndük.”
Bununla birlikte, bu işi yapan pek çok insan için, onun soyunma odasına solgun ve sıkıntılı bir şekilde yürürken, etrafı sağlık personeliyle çevriliyken görüntüsü tüyler ürpertici bir şekilde bağ kurulabilirdi.
2007'de kenarda gösterilen Ravens koçu Brian Billick, NFL koçu olmanın sağlıksız stresini yaşadı.
(Keith Srakocic / Associated Press)
1999'dan 2007'ye kadar Baltimore Ravens'in koçluğunu yapan Brian Billick, “Bu iş sizi öldürebilir” dedi. “Bu konuda ciddiyim. bende [atrial fibrillation]ve yaptı ve bu sizin çok bilinçli olmanız gereken bir şey.
“Stres, kalp sorununuz olsun veya olmasın, başa çıkmayı öğrenmeniz gereken bir şeydir. Herkesin işinde stres vardır, bunu anlıyorum ama o işteki stres gerçekten 7/24.”
NFL koçları için pek fazla insan gözyaşı dökmeyecek. Bu 32 pozisyondan birini isteyen sonsuz sayıda insan var ve bu iş yılda milyonlarca dolar kazandırıyor. Stres ve onunla başa çıkma yeteneği bölgeyle birlikte gelir. Ancak bu baskıyla başa çıkmak önemli bir zorluktur.
San Francisco 49ers ve Detroit Lions'ın eski baş antrenörü Steve Mariucci, “Evet, bu bir spor ve siz acil servis doktoru ya da hava trafik kontrolörü değilsiniz, ancak bu farklı türde bir baskı” dedi. “Ama bu gerçek, halka açık, dışarıda bir yerde ve aileniz de bunu yaşıyor.”
Mariucci, 2005 sezonunun bitimine beş maç kala Lions'ın teknik direktörlüğünden kovuldu. Şükran Günü'nün hemen ardından kendisine kapı gösterildi ve üç hafta boyunca evinin dışına adım atmadı. Sonunda Noel yaklaşırken o kadar huzursuzdu ki evden çıkmak zorunda kaldı.
Tek başına bir Costco'ya gitti, koridorlarda amaçsızca yürüdü ve yiyecek örneklerini tattı. Gerçek dünyayla yeniden etkileşime geçme yolunda küçük bir adımdı bu.
Lions antrenörü Steve Mariucci, 2005'teki bir maç sırasında hakeme bağırıyor.
(Doug Benc / Getty Images)
“Gözbebeklerinin üzerimde olduğunu hissedebiliyordum, 'İşte orada. Kaybeden var'” diye hatırladı Mariucci. “Kürdanların üzerindeki o küçük sosisleri yiyordum, yürüyordum, yürüyordum. Dışarıda yürümek çok soğuktu. 'Buradan bir şeyler almalıyım' diye düşündüm. Bu yüzden beyaz eşofman çorapları aldım.
“Bir şey satın almam gerekiyordu, yoksa bir şey çalmaya çalışıyormuşum gibi görünürdüm. Bir şekilde kendi ayaklarının üzerinde nasıl duracağını bulman lazım.”
Ancak Mariucci bu zor zamanlarda başka bir şeyi, olumlu bir şeyi fark etti. Bir şekilde sağlığına kavuşuyordu.
“Herhangi bir meslekten herkesin her yıl fizik muayeneye gitmesinin iyi bir fikir olduğunu düşünüyorum” dedi. “Ortalık sakinleştikten sonra gittim ve muayene oldum ve her şeyim çok daha iyi çıktı. Tansiyon, kolesterol, adını siz koyun. Aklınıza gelebilecek tüm testler daha iyiydi. Koçluktan uzak olmak adeta bir iyileşme süreci gibiydi.”
Unutmayın, bunlar oyunu seven ve profesyonel hayatlarını buna adamış insanlardır. Koçluk basamaklarını tırmanmak onlara şöhret ve servet kazandırdı. Ancak kayda değer bir ödünleşme var ve bu sıklıkla sağlığın bozulması şeklinde ortaya çıkıyor.
Buccaneers antrenörü Bruce Arians, 2021'de radyo ünitesini kalbinin üzerine takıyordu.
(Mark LoMoglio / Associated Press)
Bruce Arians, yardımcı antrenör ve koordinatör olarak oyunun olağanüstü hücum zekalarından biri olarak geniş çapta tanındı, daha sonra Tampa Bay ile Super Bowl'u kazanmadan önce hem Indianapolis hem de Arizona'da yılın NFL koçu oldu.
Başından beri sıklıkla stresle bağlantılı olan sağlık sorunlarıyla mücadele etti. Bir keresinde, Kardinaller'le yaşadığı bir yenilginin ardından, hakemlik konusunda o kadar üzgündü ki, sabahın üçünde kalp krizi geçirdiğine ikna olarak yatağında dik oturdu.
“Birdenbire sol kolumda her zaman duyduğunuz o ağrılar başladı” dedi. “Eşimi uyandırdım ve 'Hadi hastaneye gidelim' dedim. Ben bir kalp krizi düşünüyorum.' Kateter olayını yaptılar ve 'Hayır, sen iyisin' dediler. Sadece stresti. Stres vücudunuza çılgınca şeyler yapar.
Bazen bu çok kamuya açık bir şekilde ortaya çıkar. Houston Texans'ın o zamanki teknik direktörü Gary Kubiak, 2013'te Indianapolis Colts'a karşı oynanan maçın devre arasının hemen ardından sahada yere yığıldı.
Tarlada yürürken dizlerinin üzerine çöktü ve sanki nefes almakta zorlanıyormuş gibi görünüyordu. Kısa sürede sağlık görevlileri tarafından etrafı sarıldı ve ambulansla hastaneye kaldırıldı.
Houston Texans'ın başantrenörü Gary Kubiak, 2013 yılında sahada fenalaşınca ayağa kalktı.
(David J. Phillip / Associated Press)
Doktorlar, Kubiak'ın muhtemelen dehidrasyonla bağlantılı olarak geçici bir iskemik atak veya mini felç geçirdiğini belirledi. Koç dönmeden önce birkaç hafta izin aldı.
Üç yıl sonra Denver'da antrenörlük yaparken Kubiak, Atlanta'ya yenilmesinin ardından hastaneye kaldırıldı. Kendisine aşırı yorgunluğa ve vücut güçsüzlüğüne yol açan karmaşık bir migren teşhisi konuldu.
Kubiak, “Benim iki durumum da neredeyse aynıydı” dedi. “Houston'da biraz daha korkutucu olan bir maç yaşadım ve Denver'da da maçın üstesinden gelmeyi başardım. … Her iki durumda da genç bir oyun kurucuyla başlıyordum. Muhtemelen onu oynamaya hazır hale getirmek ve takımımıza gelecek hafta kazanma şansı vermek için elimden gelen her şeyi yapacağım. Ve kendimi toprağın içine attım.”
Bir NFL baş antrenörü yalnızca kendisinden sorumlu değildir. Öyle olsaydı iş çok daha kolay olurdu. Ancak ailesi olan iki düzine yardımcı antrenörün işinden kendini sorumlu hissediyor. Aynı zamanda kendi ailesi ve tabii ki kadrosundaki oyuncular için de endişeleniyor.
Bir baş antrenör olmak, gerçek koçluktan çok, bir dolabı dönen tabaklarla dolu tutmakla ilgilidir.
Tampa Bay ve Indianapolis'in Hall of Fame koçu Tony Dungy, “Benim için mesele koçluğun baskısıyla ilgili değildi” dedi. “Fakat ilgilenmeniz gereken o kadar çok şey ve insan var ki, her zaman kendinize bakamadığınız duygusu vardı.
“Benim için olan da buydu. Zaman kısıtlamanız var, bir kadronuz var, oyuncularınız ve oyun planlarınız var. Sonra aileniz, çocuklarınız, karınız ve bunların hepsi var ve elinizden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorsunuz. Ve sonra konu, 'Eh, kendime bakmam lazım' ya da 'Kendimi pek iyi hissetmiyorum' ya da 'Bir doktora görünmem lazım' geldiğinde, yapamazsınız. Çok geçmeden kendin için endişelenmeyi bırakırsın ve kendini akışına bırakırsın.”
St. Louis Rams'ın eski koçu Mike Martz için uykusuzluk büyük bir sorun haline geldi. Sabah 5'te ofise geliyor ve genellikle akşam 22'ye kadar evden çıkmıyordu. Uyku yoksunluğu, kalbin iç zarında nadir görülen ve hayatı tehdit eden bir enfeksiyon olan endokardite yol açıyordu. Bu onu sadece karısının ziyaret etmesine izin verilen hastaneye götürdü.
Martz, “Böyle hasta olduğunda her şey berbat olur” dedi. “Takımı bırakmayacağım. Gitmesine izin vermezdim. Takımı ve organizasyonu hayal kırıklığına uğrattığımdan sorumlu olduğumu hissettim. İki ay evde kalmak zorunda kaldım ve çıldırmak üzereydim. … Yılın sonunda başka bir yöne gitmek istediler.”
Denver'da dokuz sezon boyunca oyun kurucu John Elway'e destek veren Kubiak, antrenör olmanın kendisine rehberlik eden antrenörlere karşı daha fazla takdir duymasını sağladığını söyledi.
“Bu değişikliği yaptığında dostum, oynamaktan antrenörlüğe geçmek çok uzun sürmüyor” dedi. “O ateşe adım attığınızda ve ailenizle akşam yemeği yemek için eve gittiğinizde o adamların sizi başarılı kılmak için orada ne yaptığını anlamaya başlamanız muhtemelen bir yılınızı, belki de altı ayınızı alır. normal insanların yaptığı şeyler… gerçek takdiri çok çok hızlı bir şekilde alırsınız.”